In het rooskleurige en opgewekte leventje van Sander de Vries gaan ook wel eens dingen anders dan gepland. Soms stoppen de roodborstjes opeens met tjilpen en kijken madeliefjes even de andere kant op. Geloof me beste lezer, het is echt waar. Op zulk soort momenten helpen zelfs de eerste chocolade kruidnoten van het jaar niet echt, en dat is vreemd.
Het zat hem in de toon van het telefoongesprek gisteren. Ik ben bang. Uit zijn stem -die ik mijn hele leven ken en een gelijke is aan die van mij- kon ik opeens een toon halen. Dat kan veelzeggend zijn, het kan ook niets zijn. Laten we het daar voorlopig maar op houden. Opeens weer opzoek naar niets.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten