woensdag 15 december 2010

VLAK VOOR HET GELUK

In de tram zat hij onrustig met zijn geleende iPod te kutten. Hij voelde de zweetdruppels op zijn neus prikkelen. Het zou niet lang meer duren voordat het vocht over zijn slapen in het boord van zijn lichtblauwe hemd zou lopen. Gelukkig was het winter. Over enkele haltes wanneer hij de tram zou verlaten zou de zweetaanval door de kou vanzelf stoppen. Bovendien was het door deze temperatuur ook weer geoorloofd om meerdere lagen kleding, waaronder een jas, te dragen. Niemand dus die zijn natte rug en oksels kon zien. Zijn leven was als een AXE-reclame, maar dan alleen het before gedeelte.

Het was overigens ook best mogelijk dat er helemaal niemand op hem lette. Dat hij volkomen onzichtbaar was daar in lijn vier. Hij keek op zijn telefoon. Digitaal was hij in ieder geval volkomen onzichtbaar. Het scherm liet geen envelopje of gemiste oproepen zien. Niet heel vreemd, aangezien hij toch zeker om de paar minuten zijn zilverkleurige Sony Ericsson uit zijn binnenzak haalde om te kijken of hij nog gemist werd door mensen.

Niet dus.

De zweetdruppels werden stroompjes en spoedig zou zijn lichtblauwe hemd doorspekt raken met donkere vochtplekken. Hij zuchtte diep, zette een ander nummer op en keek door het raam naar buiten. Morgen zou alles beter worden. En mocht dit niet het geval zijn, dan was er altijd nog een overmorgen. Althans, daar ging hij voor het gemak maar even vanuit.

donderdag 8 april 2010

LET'S ROCK

De slechts enkele seconden geleden met een vochtig duizend-dingen-doekje afgenomen drempel glom in het spaarzame zonlicht toen hij er met zijn zwarte sportsokken overheen slofte. Het viel hem op hoe gigantisch lekker sportsokken eigenlijk zitten. Zacht, maar ook opvallend warm. Jammer alleen dat je ook moet sporten om je voeten dit genot te mogen geven. Want eerlijk is eerlijk, sportsokken zijn er om in te sporten. De oplettende lezer zal al hebben ondervonden dat de naam van het product het eigenlijk al zegt. Echter is lang niet iedereen een oplettende lezer. Geloof mij.

Er gebeurde onaangenaam weinig avonturen in zijn leven de laatste tijd. Gelukkig werd het weer, weer weer genoeg om de Raybano op de neus te plaatsen en om aan zijn eik hopelijk weer knoppen te laten ontspringen. Vooral dat laatste zou echt fijn zijn. Het eikeltje was namelijk gaan ontkiemen op het moment dat jij er genoeg van had en verdween. Het zou toch wat zijn om iets levends uit die periode over te houden. Tranen leven namelijk niet. Ze komen slechts voort uit de levenden, maar zijn uiteindelijk net zo levenloos als het door de rivier aangespoeld lichaam van een galakoningin gewikkeld in ijskoud plastic.

Dit is geen beeldspraak, dit is het begin van een nieuwe lente. Niet zijn eerste, niet zijn laatste. Hij wist het zeker. Het liefst zou hij snel die sportsokken uitdoen, want van sporten kwam het toch niet meer, maar daarvoor was het nog net niet warm genoeg.

zondag 28 februari 2010

donderdag 11 februari 2010

maandag 11 januari 2010

dinsdag 8 december 2009

DINSDAG


Franquin, A. (2001). Idées Noires-L'intégrale. France: Fluide Glacial.

dinsdag 1 december 2009