HET OCHTENDRITUEEL

De wekker op mijn telefoon gaat. Eerst twee maal trillen, dan het verlossende alarm. Nu heb ik de keuze om op te staan en de droom te verlaten, of te sluimeren en weer terug naar jou te gaan. Beide keuzes zijn geen fijne oplossingen. Opstaan is altijd verschrikkelijk, maar met jou had ik net nog een ruzie waar ik weer als verliezer uit zou komen. Bovendien heb ik nog veel te doen vandaag. Handdoekje om en naar de douche. De stijgerbouwers zijn al bezig. Nog steeds geen fatsoenlijke thee om te zetten, hagelslag pakken èn strooien. Lege pak plat maken en weggooien. Sap inschenken, krant niet lezen en aan de slag. Word er nu al moe van. Gelukkig lukt het me om die donker gekleurde vlekken voor mijn ogen terug te krijgen. Toch maar weer terug naar jou, met ruzie is altijd nog beter dan alleen. Bovendien heeft mijn zere arm zich alweer om het extra kussen geslagen. Ik hoop je te zien straks, want alles is beter dan weer alleen in slaap te vallen.