YOU KNOW MY NAME (look up the number)

Het is lastig om een Sander de Vries te zijn. Dit werd voor de helft bepaald vlak na mijn geboorte. De andere helft stond al enkele eeuwen vast.

Sander de Vries - niet te achterhalen op Google.

Nu heeft het 'Sander de Vries gegeven' me nooit echt dwars gezeten en om mijn ouders niet geheel weg te zetten als een lief stel zonder inspiratie, moet ik erbij vermelden dat ik ook nog twee andere namen heb. Ik ben niet katholiek, maar soms houdt het gewoon niet op bij de De Vriesjes. Een nieuwe labtop of wat extra initialen? Het is om het even.

Sander vermeldt dan ook keurig bij officieel papierwerk altijd zijn volledige naam. Zo ook bij een soort van sollicitatie voor een Amsterdams fotomuseum. Toch hebben ze het daar maar mooi klaargespeeld om de twee Sander de Vriesen voor één af te wijzen. Twee brieven, twee e-mailadressen, tweemaal een hoogstwaarschijnlijk verschillend curriculum vitae, en als klap op de vuurpijl: twee verschillende rijtjes initialen. Ik de S, de R en de B. Hij naast zijn eenzame S slechts een enkele A.

Waarschijnlijk dachten zijn ouders hem ook te helpen met een extra naam. Dat blijkt dus helaas niet altijd op te gaan. Alhoewel, help je een kind na 1945 echt door hem de voorletters S.A. te geven?

Was ik maar een napoleon in rags, die Charles Achmed-Fakir gedoopt was. Dit was hem niet overkomen.

Nog zo iemand die het moeilijk dacht te hebben met zijn naam.